Lubię Sly’a Stallone’a. Oczywiście nie za umiejętności aktorskie, ale raczej z sentymentu (to przecież mój idol z czasów dzieciństwa). Niestety, „Słodka zemsta” to obok „Dopaść Cartera” chyba najsłabszy film z Sylwkiem, jaki oglądałem. Chaotyczny melanż gatunków i wątków: mamy tu wszystko i nic, ze wskazaniem na „nic”. Jest trochę filmu gangsterskiego, komedii, melodramatu, kilka wstawek rodem z telenoweli, ale wszystko jakieś chaotyczne, nieuporządkowane. Fabuła tak głupia i naiwna, że aż trudno uwierzyć, że twórcy nie zrobili celowo tak ostentacyjnego gniota. Polewę miałem z tej Pani, granej prze Stowe: to była dopiero klasyczna idiotka (motyw z samochodem). Niezły był też ten gangster-pisarz: klientowi determinacji i inteligencji nie można odmówić – obmyślił cały plan zemsty z wyprzedzeniem na kilkanaście lat i był do tego tak zdeterminowany, że stał się światowej sławy pisarzem. Cóż, tylko podziwiać...Nieprawdopodobna była też końcówka: Sly oczywiście idealnie wyczuł czas i miejsce (miał do wyboru „tylko” całe Włochy), gdzie gangster będzie chciał zabić bohaterkę Stowe.
I tylko szkoda, że na taki film przypadła ostatnia rola wielkiego Anthony’ego Quinna.